DÜNYAYA UŞAQLARIN GÖZÜ İLE BAXAQ.
Uşaqlar heç vaxt yalan danışmır..Onlar hiss etdiklerini deyirler..Biz böyükler ise illerle yalan danışmağın yollarını öyrenirik, rola giririk..Böyüdükce de yalanlarımız artır.
Uşaqlar hisslerini gizletmir..Onlara ağrılı olanda ağlayır,şen olanda gülürler. Biz ise qelbimiz ağlayanda, kederden boğulanda gülürük, özümüzü şen gösteririk.
Uşaqlar ikiüzlülük etmir. Biz ise acığımız gelen, hetta bezen nifret etdiyimiz adamların üzüne güle bilirik.
Uşaqlar sadece dostluq edirler. Biz ise dost seçerken de menafeyimizi güdürük.
Uşaqlar heç vaxt etrafdakıların ne düşüneceyini fikirleşmir, bu onlara vacib deyil. Onlar gülünc veziyyete düşeceklerinden qorxmurlar. Biz ise hemişe başqalarının fikirlerinden asılı oluruq. Bizi yalnız maraqlandırır ki, başqaları bizim haqda ne düşünecek, kiminse xoşuna gelirik ya yox. Özümüzü yaxşı terefden göstermek isteyi ile başa düşmürük ki,öz ferdiliyimizi itiririk. Hamı kimi oluruq.
Uşaqlar da sevirler...Hem de neyese göre sevmirler, sadece sevirler. Bes biz? Yadınıza salın ki sonuncu defe yaxınlarınıza ne vaxt demisiniz ki onlar size ne qeder ezizdir!
Uşaqlardan ferqli olaraq biz möcüzelere inanmırıq. Ona göre de möcüzeler heyatımızdan itir,yox olur.Yoxdur möcüzeler bizim heyatımızda. evezinde biz başqalarının esli olmayan nağıllarına inanırıq.
Uşaqlar gölmeçeye baxarken orda semanın eksini görür, biz ise yalnız çirkli su görürük.
Uşaqlar çetinde, qorxan zaman kömek isteyir. Biz ise kömek lazım olanda da özümüzü güclü ve cesaretli göstererek her şeyi özümüz etmeye çalışırıq. Ona göre ki,zeif görünmekden qorxuruq...
en sonunda...Uşaqlar oyuncaqlarla oynayır, biz ise canlı insanlarla oynayırıq!
Gelin özümüz kimi olaq. Hisslerimizi açıq bildirmekden çekinmeyek. Gelin yalan danışmayaq, ikiüzlü olmayaq. Gelin çirkli gölmeçede de açıq semanın eksini görmeyi bacaraq.
Gelin dünyaya uşaqların gözü ile baxaq!!!
|
